Gleðilegt ár!

Tíminn liður allt of hratt og ég næ alls ekki að skrifa eins mikið eða oft og ég hafði ætlað mér upprunalega. En það er jú samt ágætt, það þýðir allavega að okkur leiðist ekki! Nú eru þegar komnar tvær vikur, Símon er orðinn hálfsárs gamall og nýja árið er byrjað. Áramótin hér hjá okkur í Sviss voru mjög róleg, reyndar svo róleg að við sáum varla neina flugelda. Það voru tvær ástæður fyrir því: annars vegar eru Svisslendingar ekki mjög hrifnir af því að skjóta peningum í loft upp og hinsvegar lá svo mikil þoka yfir bænum að það litla sem var skotið upp sást ekki nema mjög stutt frá! Það var eiginlega ágætt, þannig svaf Símon allavega værum svefni og við þurftum ekki heldur að vaka neitt lengi frameftir.

Sá stutti hefur annars nóg að gera alla daga. Þegar hann situr ekki í kassa þá snýr hann sér í hringi á leikmottunni sinni eða lyftir rassinum af gólfinu og reynir þá að skríða áfram eins og lirfa. Meðalhraði hans er um hálfur sentimeter á mínútu en aldrei að vita hvenær hann fer að gefa í...... Svo spjallar hann líka ótrúlega mikið og er eiginlega oftast brosandi allan hringinn þessa daga.

Annars erum við að reyna að gera ekta Aargau-búa úr Símoni: Hann er byrjaður að borða gulrótarmauk og honum líkar greinilega mjög vel (þó helmingur mauksins lendi ekki í maganum á honum heldur annarsstaðar....). Á meðan hann er að gæða sér á maukinu fáum við fullorðna fólkið ekta svissneska gulrótarköku. Ótrúlegt en satt þá var þetta fyrsta gulrótarkaka sem mamma og ég höfum bakað á ævinni! Útlitið skánar vonandi eitthvað í næstu tilraun, en bragðið er alveg æðislega gott!!!! Tilefnið fyrir baksturinn var nýárshittingur sem var heima hjá mömmu þar sem ég náði að hitta nokkra af mínum bestum vinkonum úr háskólanum. Þar sem við erum núna allar komnar með börn var þetta eiginlega einhverskonar afkvæmasýning..... En meira um það í næstu frétt sem verður á þýsku svo þær skilji hana líka.